قطع اینترنت جهانی: آیا آمریکا جهان را به سوی جنگ جهانی سوم می‌برد؟
آیا تا به حال فکر کرده‌اید که اگر آمریکا اینترنت جهانی را قطع کند چه اتفاقی می‌افتد؟ دنیایی را تصور کنید که در آن، کشورها از شبکه اینترنتی جدا شده و به اینترنت ماهواره‌ای وابسته شوند؛ اینترنتی که قدرت‌های بزرگ آن را کنترل می‌کنند. این تحلیل، یک طرح احتمالی از سوی آمریکا و انگلستان برای قطع اینترنت جهانی را بررسی می‌کند؛ سناریویی که می‌تواند جهان را به سوی یک جنگ سایبری تمام‌عیار بکشاند. این تصمیم می‌تواند کشورهای مستقلی مانند ایران، چین و روسیه را در تنگنای بی‌سابقه‌ای قرار دهد و وابستگی آن‌ها به زیرساخت‌های آمریکایی را افزایش دهد.
یک استراتژی قدیمی با ابزارهای جدید
این طرح آمریکا حرکتی است که شباهت زیادی به سیاست‌های افزایش تنش قبل از جنگ‌های جهانی اول و دوم دارد. در آن دوران، کشورها به سیستم‌های نظامی، تجاری و صنعتی وابسته شدند که با فناوری روز کار می‌کردند. متفقین با اعمال محدودیت‌های تجاری و اقتصادی و کنترل مسیرهای تجاری، توانستند دشمنان خود را تضعیف کنند. امروز نیز محور غرب می‌خواهد همان استراتژی‌ها را با ابزار جدیدی به نام اینترنت اجرا کند.
اینترنت؛ زیرساخت حیاتی و ابزار فشار
در دنیای امروز، اینترنت یک زیرساخت حیاتی برای همه کشورهاست. اقتصاد، بهداشت و امنیت ملی همگی به آن وابسته‌اند. قطع دسترسی کشورها به این شبکه، اقتصادها را فلج و زندگی میلیاردها نفر را مختل می‌کند. طرح قطع اینترنت جهانی و جایگزینی آن با اینترنت ماهواره‌ای، وابستگی کشورها به فناوری‌های آمریکایی را بیش از همیشه خواهد کرد. آمریکا نمی‌خواهد اینترنت را نابود کند، بلکه قصد دارد نوع دسترسی به آن را از حالت کلاسیک زمینی به ماهواره‌ای تغییر دهد.
اینترنت ماهواره‌ای: ابزار جدید سلطه
آمریکا می‌داند که اینترنت ابزاری قدرتمند برای کنترل اطلاعات و افکار عمومی است. هرچه وابستگی کشورها به اینترنتِ تحت کنترل آمریکا بیشتر شود، واشنگتن دخالت بیشتری در جریان اطلاعات خواهد داشت. آمریکا با راه‌اندازی پروژه‌هایی نظیر استارلینک، زیرساخت اینترنت ماهواره‌ای پرسرعت را آماده می‌کند. این پروژه‌ها در ظاهر راه‌حلی برای مناطق محروم هستند، اما در واقع ابزارهایی برای افزایش وابستگی جهانی به آمریکا محسوب می‌شوند.
با قطع شدن اینترنت زمینی، کشورها مجبورند به هر ساز آمریکا برقصند. آن‌ها دیگر امکان فیلتر کردن اینترنت بر اساس منافع ملی خود را نخواهند داشت. این وابستگی به آمریکا اجازه می‌دهد تا از دسترسی به اطلاعات به عنوان ابزاری برای اعمال فشار و احیای قدرت خود استفاده کند.
تکرار تاریخ: از پترودلار تا اینترنت‌دلار
در بخش تجاری، آمریکا می‌تواند با این ابزار یک سیستم تجاری جهانی جدید بر پایه دلار راه‌اندازی کند؛ چیزی شبیه پترودلار. همانطور که آمریکا با ابزار نفت، سلطه جهانی دلار را تثبیت کرد، امروز می‌تواند با ابزار اینترنت، سیستم پترودلار خود را احیا کند. در این طرح، آمریکا و انگلستان با قطع کابل‌های فیبر نوری در کف اقیانوس‌ها، دسترسی کشورها به شبکه اینترنت جهانی را از کار می‌اندازند. این کار دقیقاً مشابه انفجار خطوط لوله نورد استریم است که اروپا را برای تأمین گاز به آمریکا محتاج کرد.
راهکار محور شرق: شبکه‌های مستقل
ایران و سایر کشورهای مخالف سیاست‌های آمریکا، باید این اقدامات را تهدیدی مستقیم علیه امنیت ملی خود ببینند. در این شرایط، ایران باید به دنبال توسعه شبکه‌های اینترانت مستقل داخلی باشد. همکاری ایران، چین و روسیه می‌تواند به ایجاد شبکه‌های ارتباطی موازی و مستقلی منجر شود که به آن‌ها اجازه مقاومت در برابر سیاست‌های آمریکا را می‌دهد. ایران با استفاده از نفوذ خود در محور مقاومت، می‌تواند نقش کلیدی در شکل‌دهی به این شبکه‌های جایگزین داشته باشد.
جرقه جنگ جهانی سوم: جنگ سایبری
در نهایت، سناریوی قطع اینترنت جهانی می‌تواند نقطه شروع یک جنگ سایبری باشد که به جنگ جهانی سوم منتهی شود. اگر اینترنت به یک سلاح تبدیل شود، کشورها برای دفاع از منافع خود وارد یک رقابت تهاجمی خواهند شد. در پاسخ به این اقدام، کشورهایی نظیر ایران، روسیه و چین ممکن است با تکیه بر توانمندی‌های سایبری خود، اقدام به دفاع و حتی حمله متقابل کنند. این سناریو شبیه به سال‌های پیش از جنگ‌های جهانی است؛ جایی که انباشت سلاح‌ها و افزایش تنش‌ها در نهایت به یک درگیری بزرگ جهانی منجر شد.
