یک افشاگری اتفاقی یا یک عملیات اطلاعاتی دقیق؟
روابط برخی پایتخت‌های عربی با تل‌آویو رو به سردی گذاشته است. همزمان، رسانه‌ها ناگهان تصاویر جنجالی پرونده اپستین را منتشر می‌کنند. این تصاویر ظاهراً به برخی رهبران عرب مرتبط است. این رویداد در نگاه اول یک رسوایی اخلاقی به نظر می‌رسد. اما آیا می‌توانیم آن را یک اتفاق ساده بدانیم؟ خیر. تحلیل دقیق‌تر نشان می‌دهد این افشاگری علیه رهبران عرب یک عملیات هدفمند است. این عملیات یک پیام روشن با آدرسی مشخص ارسال می‌کند.
زمان‌بندی؛ کلید رمزگشایی پازل
در دنیای سیاست هیچ چیز تصادفی نیست. چرا این تصاویر باید اکنون منتشر شوند؟ پاسخ در تحولات اخیر خاورمیانه نهفته است. برخی دولت‌های عربی تا دیروز خواسته‌های اسرائیل را اجرا می‌کردند. اما آنها اخیراً سازهای مستقلی را کوک کرده‌اند. این “استقلال عمل” ظاهراً تل‌آویو را عصبانی کرده است. بنابراین، ما باید این افشاگری را یک هشدار جدی تلقی کنیم. این اقدام دقیقاً شبیه عملیات‌های کلاسیک موساد است. این سرویس اطلاعاتی همیشه از اهرم‌های فشار برای کنترل متحدان و دشمنانش استفاده می‌کند.
یک پیام روشن برای “متحدان استراتژیک”
انتشار این تصاویر یک پیام ساده و روشن دارد. پیام این است: “ما شما را زیر نظر داریم. آرشیو کاملی از نقاط ضعفتان هم در اختیار ماست.” این یک نوع باج‌گیری سیاسی مدرن است. این باج‌گیری به دنبال پول نیست، بلکه اطاعت سیاسی می‌خواهد. هدف اصلی این افشاگری علیه رهبران عرب، بازگرداندن آنها به مسیر تعیین‌شده است. موساد می‌خواهد از هرگونه سرپیچی در آینده جلوگیری کند. هیچ فرد منطقی این سوال را نمی‌پرسد: چرا یک نفر باید چنین تصاویر رسواکننده‌ای را نگه دارد؟ پاسخ روشن است. یک قدرت خارجی این تصاویر را به عنوان یک “بیمه‌نامه” بایگانی کرده است تا در روز مبادا از آن استفاده کند.
پرونده اپستین به عنوان سلاح سیاسی
پرونده جفری اپستین دیگر یک موضوع قضایی نیست. این پرونده به یک سلاح قدرتمند در جنگ‌های اطلاعاتی تبدیل شده است. افشاگری اخیر برای اجرای عدالت انجام نشده است. این اقدام برای تحکیم قدرت و ارسال پیام تهدیدآمیز صورت گرفته است. این رویداد یک واقعیت تلخ را نشان می‌دهد. فساد اخلاقی رهبران می‌تواند امنیت و استقلال ملی کشورها را به خطر اندازد. این فساد آنها را به ابزاری در دست دیگران تبدیل می‌کند. در نهایت، ما نباید این تصاویر را در قاب یک رسوایی جنسی ببینیم. ما باید آن را در پازل بزرگ ژئوپلیتیک خاورمیانه و تلاش اسرائیل برای حفظ سلطه تحلیل کنیم.
